راهی هوشمندانه برای رسیدن به رتبه برتر

از حسرت با رتبه ۱۵,۰۰۰ تا رسیدن به رتبه ۸۷۳

خیلی‌ها ازم می‌پرسن چطور ممکنه کسی با رتبه ۱۵,۰۰۰ و ۵۸,۰۰۰ کشوری، سال بعدش رتبه ۸۷۳ بیاره؟ قصه‌ش شاید طولانی باشه، ولی پر از درسه. خب من تو پایه دهم رشته ام ریاضی و فیزیک بود و تا قبل از کرونا اوضاعم خوب بود، اما قرنطینه و دوری از رقابت کلاس، بدجوری بهم ضربه زد. چون از یک رشته دیگه میومدم پایه م تو زیست خیلی داغون بود!( و البته تو کانال توضیح دادم چطور زیست بالاترین درصد کنکورم شد) خلاصه پایه‌م تو زیست واقعاً افتضاح بود. همه این سختی ها و آزمون خطا ها مخصوصا تو زیست باعث شد من پایه رو از دست بدم و سال دوازدهم با وجود شروع خوب، وسط راه خسته شدم و رسماً بی‌خیال شدم. نتیجه شد رتبه ۱۵,۰۰۰ و حسرتی بزرگ.

ضربه اصلی وقتی بود که انتخاب رشته کردم و هیچ‌جا قبول نشدم. دیدن اینکه همه دوستام رفتن دانشگاه و من موندم، بزرگترین انگیزه‌م برای شروعی دوباره شد. سال دوم رو طوفانی شروع کردم و ترازم به حدود ۷۰۰۰ رسید. اما این بار چالش اصلی، تنهایی بود و دوباره وسط راه خسته شدم. اینجا بود که درس بزرگ سال قبل به دردم خورد: به خودم قول دادم هرچی هم که شد، دیگه درس رو کامل ول نکنم. پیوستگی، کلید موفقیتم بود.

نکته عجیب ماجرا اینجا بود: در دو ماه پایانی، ترازم تو قلم‌چی تا ۴۷۰۰ هم سقوط کرد! شاید هرکس دیگه‌ای بود ناامید می‌شد، ولی واسم مهم نبود، چون می‌دونستم دارم پیشرفت می‌کنم و به ترازهای کذایی آزمون‌ها اهمیتی نمی‌دادم. این مسیر به من یاد داد که مهم‌ترین چیز، باور به خود و پیوستگی در تلاش است، حتی وقتی اعداد و ارقام چیز دیگری می‌گویند.